Parafia Podwyższenia
Krzyża Świętego
w Przegędzy

Bp Marek Szkudło, administrator archidiecezji katowickiej wręczył dekrety proboszczom kościołów jubileuszowych. Wierni, którzy nawiedzą wyznaczone miejsca, będą mogli uzyskać odpust jubileuszowy udzielony przez Ojca Świętego. Warunkiem uzyskania odpustu jest uczestnictwo we Mszy Świętej, nabożeństwie Słowa Bożego, Liturgii Godzin, Drodze Krzyżowej, różańcu, recytacji hymnu „Akatyst” lub nabożeństwie pokutnym, zakończonym indywidualną spowiedzią. W wyznaczonych miejscach będzie zapewniony szerszy dostęp do sakramentu pokuty i pojednania. Ponadto wierni będą mogli uzyskać odpust jubileuszowy, jeśli indywidualnie lub w grupie nawiedzą wskazane miejsce jubileuszowe i odprawią adorację eucharystyczną oraz rozmyślanie, kończąc je modlitwą „Ojcze nasz”, Wyznaniem wiary w jakiejkolwiek dopuszczonej formie i modlitwą do Maryi. Z udzielonych przywilejów wierni będą mogli korzystać przez cały Rok Święty 2025, tj. od 29 grudnia 2024 roku do 28 grudnia 2025 roku. Lista kościołów jubileuszowych: 1.     Kościół pw. Świętej Jadwigi Śląskiej w Chorzowie 2.     Bazylika Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie 3.     Sanktuarium Opatrzności Bożej w Jastrzębiu-Zdroju 4.     Sanktuarium Matki Bożej Opiekunki Środowiska Naturalnego w Mikołowie-Bujakowie 5.     Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Jastrzębiu-Zdroju 6.     Kościół pw. Świętego Pawła w Rudzie Śląskiej-Nowym Bytomiu 7.     Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Turzy Śląskiej 8.     Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach 9.     Kościół pw. Świętej Marii Magdaleny w Tychach 10.  Kościół pw. Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach 11.  Kościół pw. Świętego Wojciecha w Radzionkowie 12.  Katedra Chrystusa Króla w Katowicach 13.  Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Matki i Sprawiedliwości Społecznej w Piekarach Śląskich 14.  Sanktuarium Matki Bożej Boguckiej w Katowicach 15.  Bazylika Świętego Wojciecha w Mikołowie 16.  Bazylika Świętego Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach-Panewnikach 17.  Bazylika Świętego Antoniego w Rybniku 18.  Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Rudzie Śląskiej-Kochłowicach 19.  Kościół pw. Wszystkich Świętych w Pszczynie Szczegółowe informacje dotyczące możliwości przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania w kościołach jubileuszowych zostaną podane w późniejszym terminie.

Administrator archidiecezji katowickiej był gościem Rozmowy poranka w Radiu eM.

W poniedziałek 16 grudnia kolegium konsultorów wybrało bp. Marka Szkudło na administratora archidiecezji katowickiej. Urząd będzie pełnił do czasu kanonicznego objęcia archidiecezji przez nowego arcybiskupa katowickiego, którego mianuje Ojciec Święty. Biskup Marek Szkudło przyjął sakrę biskupią w 2015 roku. W latach 1994-2012 pełnił urząd proboszcza parafii NMP Matki Kościoła w Jastrzębiu-Zdroju, a następnie, od 2012 do 2015 był wikariuszem biskupim ds. stałej formacji kapłanów w archidiecezji katowickiej. Urodził się 28 lutego 1952 r. w Cielmicach, dzisiejszej dzielnicy Tychów, w rodzinie Ludwika i Florentyny z d. Sekuła. Dnia 16 marca 1952 roku, w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Tychach-Paprocanach przyjął sakrament chrztu, a 17 września 1961 roku, w tej samej parafii – sakrament bierzmowania. Formację i studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie rozpoczął po zdaniu egzaminu dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym im. L. Kruczkowskiego w Tychach w 1971 roku. Napisał pracę magisterską nt. „Przysposobienie do życia w rodzinie – studium krytyczne”. Święcenia prezbiteratu przyjął z rąk biskupa katowickiego Herberta Bednorza 23 marca 1978 r. w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Jako neoprezbiter pełnił posługę duszpasterską w parafii NSPJ w Tychach-Paprocanach. Następnie był wikariuszem w parafiach: św. Małgorzaty w Lyskach (1978-1981) oraz św. Michała Archanioła w Katowicach (1981-1987). W 1987 r. został mianowany diecezjalnym wizytatorem katechetycznym. W tym czasie był także diecezjalnym duszpasterzem harcerzy oraz członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. W latach 1994-2012 pełnił urząd proboszcza parafii NMP Matki Kościoła w Jastrzębiu-Zdroju. W tym okresie powierzano mu różne funkcje w archidiecezji katowickiej i w dekanacie Jastrzębie Górne. Był archidiecezjalnym duszpasterzem ludzi pracy oraz duszpasterzem górników, członkiem rady kapłańskiej i kolegium konsultorów, a także moderatorem prezbiterów młodszych roczników święceń. W dekanacie pełnił funkcję ojca duchownego księży, a także urząd dziekana. W 2003 roku otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości. Od 12 grudnia 2012 r. był wikariuszem biskupim ds. stałej formacji kapłanów w archidiecezji katowickiej. Przewodniczył Komisji ds. Duchowieństwa oraz był członkiem Komisji Głównej i Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego II Synodu Archidiecezji Katowickiej. 13 grudnia 2014 roku Ojciec Święty Franciszek mianował go biskupem pomocniczym katowickim ze stolicą tytularną Wigry. Święcenia biskupie przyjął 6 stycznia 2015 roku w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Na dewizę biskupią wybrał słowa: „In te Domine speravi” (W Tobie, Panie, zaufałem). Ówczesny metropolita katowicki, abp Wiktor Skworc, powierzył mu prowadzenie spraw personalnych kapłanów oraz troskę o ich formację stałą. W ramach Konferencji Episkopatu Polski jest członkiem Zespołu ds. Sanktuariów. Jest honorowym obywatelem Jastrzębia-Zdroju.

W poniedziałek 16 grudnia przypada 43. rocznica pacyfikacji KWK „Wujek”. Podczas Eucharystii w kościele parafialnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Katowicach-Brynowie homilię wygłosił biskup gliwicki Sławomir Oder. – Chociaż minęło tak wiele lat, dla wielu dzisiejsza rocznica jest czasem odczuwania na nowo boleści spowodowanych ciągle niegojącymi się ranami zadanymi utratą najbliższej osoby – męża, ojca, brata czy przyjaciela – mówił biskup. Podczas Mszy św. modlono się za wszystkich którzy ucierpieli 16 grudnia 1981 r., kiedy to siły bezpieczeństwa brutalnie stłumiły strajk okupacyjny w kopalni Wujek. Szczególnie zaś polecano dziewięciu górników, którzy zginęli od kul milicji. – Gromadzimy się zatem, aby oddać hołd tym, którzy stracili życie w obronie swoich praw, godności własnej i innych robotników oraz sprawiedliwości. Złożyli ze swego życia ofiarę, aby takie wartości jak prawda i wolność, godność osoby ludzkiej, szacunek dla każdego człowieka, mogły na nowo zamieszkać w przestrzeni publicznej, odzyskując właściwy sens i znaczenie – mówił w homilii bp Oder. Biskup gliwicki zaznaczył, że wydarzenia sprzed ponad 40 lat i tragiczna śmierć górników powinny po raz kolejny skłaniać do refleksji. – Przesłanie jakie niesie ze sobą wspomnienie męczeńskiej śmierci górników kopalni Wujek stawia i nas dzisiaj, po tylu latach i zmienionych warunkach polityczno-społecznych, wobec refleksji i konieczności odpowiedzi na pytanie o naszą odpowiedzialność za prawdę w życiu publicznym. Doświadczenie przemian społecznych, które miały swój początek w tej wielkiej akcji przebudzenia społecznego i sprzeciwu wobec władzy pozbawionej mandatu społecznego i prawdziwego autorytetu, nakłada na nas obowiązek czuwania, aby nie doszło do sprzeniewierzenia się pamięci tych, którzy za prawdę i wolność oddali swe życie – powiedział biskup gliwicki. Górników protestujących w 1981 roku, bp Oder nazwał ludźmi, „którzy mieli odwagę sprzeciwić się niesprawiedliwości”. Zaznaczył, że współcześnie „w sytuacjach, gdy prawda jest zagrożona, musimy mieć odwagę, by stać w jej obronie, nawet gdy stajemy w obliczu władzy”. – W obliczu współczesnych wyzwań, takich jak dezinformacja czy manipulacja, pogłębiająca podziały i wznosząca barykady nienawiści i deprecjacji człowieka przez człowieka, jesteśmy wezwani do bycia strażnikami prawdy – nauczał hierarcha. Pacyfikacja strajku w KWK „Wujek” miała miejsce 16 grudnia 1981 r. Podczas pacyfikacji siłami Milicji Obywatelskiej oraz wojska i w wyniku strzałów Plutonu Specjalnego ZOMO zginęło dziewięciu górników: Jan Stawisiński, Joachim Gnida, Józef Czekalski, Krzysztof Giza, Ryszard Gzik, Bogusław Kopczak, Andrzej Pełka, Zbigniew Wilk i Zenon Zając. ton

Arcybiskup Adrian Galbas objął rządy w archidiecezji warszawskiej 14 grudnia. Ingres, czyli uroczyste wprowadzenie do katedry św. Jana Chrzciciela w Warszawie, odbył się o godz. 11. Tego samego dnia, w godzinach porannych w Kurii Metropolitalnej Warszawskiej miało miejsce kanoniczne objęcie diecezji, czyli uroczyste podpisanie dokumentów w obecności kanclerza i kolegium konsultorów. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego, od soboty 14 grudnia w archidiecezji katowickiej istnieje wakans, czyli sytuacja, w której stolica biskupia pozostaje nieobsadzona (kan. 418 §1). Prawo kościelne precyzyjnie reguluje taką sytuację. W kanonie 419 zapisane jest, że „w wypadku wakansu stolicy, aż do ustanowienia administratora diecezjalnego, rządy diecezją przechodzą na biskupa pomocniczego, a gdy jest ich kilku, na najstarszego promocją; jeżeli zaś nie ma biskupa pomocniczego – na kolegium konsultorów, chyba że Stolica Święta zarządziła inaczej. Kto tak przejmuje rządy diecezją, ma bezzwłocznie zwołać kolegium właściwe do wyznaczenia administratora diecezjalnego”. Jeden z kolejnych kanonów precyzuje, że „w ciągu ośmiu dni od uzyskania wiadomości o zawakowaniu stolicy biskupiej, kolegium konsultorów ma obowiązek wybrać administratora diecezjalnego, czyli tego, kto będzie tymczasowo rządził diecezją”. W praktyce oznacza to, że po 14 grudnia bp Marek Szkudło, najstarszy promocją wśród trzech biskupów pomocniczych archidiecezji katowickiej*, ma obowiązek zwołania kolegium konsultorów, które wybierze administratora. Tymczasowy zarządca będzie administrował diecezją do momentu wyznaczenia przez Ojca Świętego nowego arcybiskupa katowickiego. Kolegium Konsultorów to gremium wyłaniane przez biskupa diecezji spośród członków Rady Kapłańskiej. Powoływane jest przez biskupa na okres pięciu lat i zgodnie z prawodawstwem może liczyć od sześciu do dwunastu członków. Jego zadanie jest szczególnie istotne w momencie wakansu stolicy biskupiej, pełni również funkcję doradczą w bieżącym zarządzaniu diecezją, zwłaszcza w ważnych sprawach administracyjnych i finansowych. W skład Kolegium Konsultorów archidiecezji katowickiej wchodzą: bp Marek Szkudło, bp Adam Wodarczyk oraz bp Grzegorz Olszowski, ks. Tomasz Wojtal, kanclerz Kurii Metropolitalnej w Katowicach, ks. Andrzej Kumor, wikariusz sądowy archidiecezji katowickiej, oraz ks. Krzysztof Matuszewski, rektor Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Katowicach.

W niedzielny wieczór podczas Mszy św. pod przewodnictwem abp. Adriana Galbasa w katowickiej parafii Niepokalanego Poczęcia NMP wręczono Nagrodę im. bł. ks. Emila Szramka. Tegorocznymi laureatami zostali państwo Weronika i Jerzy Surówkowie. Przed rozpoczęciem Eucharystii odbył się koncert uczniów Państwowej Szkoły Muzycznej im. M. Karłowicza, wtedy też wykonany został utwór w wykonaniu profesorów Juliana i Henryka Gembalskich, który skomponowany został dla uczczenia ks. Emila Szramka z okazji 25. rocznicy jego beatyfikacji. Uroczystą sumę odpustową odprawił abp Adrian Galbas. Mszę św. koncelebrowało wielu duszpasterzy związanych z parafią i miastem, m.in. ks. dr Andrzej Suchoń, proboszcz parafii mariackiej w Katowicach, ks. dr Andrzej Kumor, oficjał Sądu Metropolitalnego, oraz ks. dr hab. Andrzej Nowicki, dziekan dekanatu Katowice Śródmieście. W liturgii uczestniczył również bp Marian Niemiec, biskup senior diecezji katowickiej kościoła ewangelicko-augsburskiego. Obecni byli także księża kanonicy Kapituły Katedralnej w Katowicach, Kapituła Nagrody im bł. ks. Emila Szramka, siostry zakonne oraz przedstawiciele władz wojewódzkich i samorządowych, a także reprezentanci Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie. W homilii abp Galbas przywoływał postać błogosławionego proboszcza nazywając go tym, który potrafił w swojej codzienności „wzbijać się wysoko” i zawsze był gotów poświęcić się dla innych. – Zainteresowany był zawsze tym, aby znaleźć kontakt z drugim człowiekiem, ze swoimi parafianami i z tymi, którzy do kościoła nie przychodzili. Zainteresowany był tym, aby znaleźć wspólny język z ludźmi kultury, sztuki, nauki. Rozumiał i orędował za tym, aby rozwijała się polskość Śląska, ale potrafił zrozumieć także to, że mieszkają tutaj Niemcy, którzy mają prawo do liturgii i duszpasterstwa w języku niemieckim i im to gwarantował – mówił abp Adrian. Na zakończenie Eucharystii przedstawiciele rady parafialnej podziękowali abp. Adrianowi za obecność oraz całą posługę w Kościele katowickim. Parafianie katowickiej parafii mariackiej wręczyli arcybiskupowi kopię chusty z Manoppello, która czczona jest w ich kościele parafialnym w kaplicy adoracji Najświętszego Sakramentu. ­­­– Przekazujemy Ci ten wizerunek Pana Jezusa i pragniemy, aby Jego spojrzenie utrwalone na tej chuście nieustannie Cię umacniało, by Ci towarzyszyło i było blisko Ciebie ­– życzyła pani Ewa Paśko, przewodnicząca rady parafialnej. Po błogosławieństwie odczytano protokół z posiedzenia kapituły Nagrody im. bł. ks. Emila Szramka, która nagrodziła państwa Weronikę i Jerzego Surówków za „długoletnie zaangażowanie w życie lokalnej społeczności, zwłaszcza w posłudze niesienia nadziei w trudnych chwilach otaczającej nas codzienności oraz naturalną ludzką życzliwość”. Okolicznościową laudację odczytał ks. dr Andrzej Suchoń, przewodniczący kapituły oraz następca ks. Emila Szramka na urzędzie proboszcza katowickiej parafii mariackiej. – Na uwagę zasługuje działalność społeczna laureatów jako wolontariuszy zaangażowanych w pomaganiu ludziom, a także utrzymywanie materialnego dziedzictwa Kościoła. Od ponad 20 lat pani Weronika angażuje się w posługę ludziom przeżywającym życiowe trudności. Należy podkreślić też godne podziwu zaangażowanie pana Jurka w zachowanie dziedzictwa materialnego Kościoła i ochronę zabytków ­– wymieniał przewodniczący kapituły. Pamiątkową statuetkę oraz dyplom wręczył laureatom abp Adrian Galbas, a zebrani w kościele nagrodzili wyróżnionych gromkimi brawami. W imieniu swoim i małżonki głos zabrał następnie Jerzy Surówka, który podziękował abp. Galbasowi oraz kapitule za przyznanie tegorocznej nagrody. Po Eucharystii przez kościołem odsłonięto i poświęcono pomnik ks. Emila Szramka. Popiersie kapłana-męczennika stanęło w pobliżu świątyni dzięki zaangażowaniu wspólnoty parafialnej i katowickiego oddziału IPN. – Oby bł. ks. Emil Szramek uzyskał prawo obecności w naszej pamięci i świadomości z całym bogactwem jego życia: dorobkiem pracy duszpasterskiej, naukowej, społecznej, publicystycznej. Mamy w jego osobie na Śląsku i w Polsce wielki skarb, a nade wszystko mamy w nim orędownika sprawy Kościoła, Śląska i Polski – powiedział dr Andrzej Sznajder, dyrektor oddziału IPN w Katowicach. tn / katowice.gosc.pl